ΠΟ. ΦΥ. ΖΩ.

Η Φωτό Μου
ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ
Νομίμως ανεγνωρισμένο Σωματείο αρ. εγκρ. 2203/95 - Μέλος του ΠΑΝΔΟΙΚΟ - Αλκιβιάδου 24, 104 40 Αθήνα Τηλ.-Fax: 210 88 14 677, Κινητό: 6979 314028
Προβολή πλήρους προφίλ

ΓΙΝΕ ΕΝΑ

ΓΙΝΕ ΕΝΑ

Aυτο ειναι...

Aυτο ειναι...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ TOM REGAN ΣΤΗ ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ - ΙΟΥΝΗΣ 2009

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ 24.6.2009

Testing...One, Two, Three...

Αγάπης Αγώνας Άγονος

18 Φεβ 2008

Ο Μένανδρος έλεγε: «Τι ωραίος που είναι ο άνθρωπος όταν είναι άνθρωπος». Ο ωραίος άνθρωπος του Μενάνδρου θα γίνει άνθρωπος, όταν επαναπροσδιορίσει τη σχέση του και με τα άλλα όντα του πλανήτη, ζώντας παράλληλα με αυτά και αφήνοντας τα, ελεύθερα να χαράξουν τη δική τους πορεία προς το μέλλον. Αν σήμερα φτάσαμε εδώ που είμαστε, αυτό το οφείλουμε στα ζώα. Άγριες κλιματολογικές συνθήκες μας έκαναν να πεινάσουμε, να παγώσουμε, τότε σκοτώσαμε τα ζώα και χορτάσαμε, τα γδάραμε και ζεσταθήκαμε. Χώσαμε τα δόντια μας στις σάρκες τους και επιβιώσαμε. Οι αιώνες κύλησαν και φτάσαμε αισίως στο 2006. Τώρα δεν πεινάμε. Δεν κρυώνουμε, όμως προσπαθώντας να χορτάσουμε τις απύθμενες και πολυποίκιλες ορέξεις μας, χώνουμε όλο και πιο βαθιά τα δόντια μας σε αυτά.

Η ζωή των ανθρώπων πλέον εξαρτάται από το χρήμα. Η παγκόσμια οικονομία τρέφεται με το αίμα των ζώων, δίχως αυτά ο γυάλινος πύργος της θα κατέρρεε. Ο άνθρωπος το θαυμαστό αυτό πλάσμα έχει δύο όψεις, από τη μια είναι ένα φιλεύσπλαχνο ον γεμάτο αγάπη και αλτρουισμό και από την άλλη ένα καταστροφικό ον που σπέρνει τον όλεθρο. Και αυτό γιατί ο ανθρωποκεντρικός πολιτισμός μας, ο πολιτισμός των απάζωων πόλεων μας θεώρησε τον άνθρωπο κυρίαρχο ζωικό είδος και όχι αυτό που είναι, ακόμα ένα θηλαστικό στον πλανήτη μας και τον ώθησε να αυθαιρετεί στο ζωικό-και φυτικό κόσμο.

Κατηγορήθηκε η χώρα μας, για τη σκληρή συμπεριφορά της απέναντι στα ζώα, ειπώθηκε ότι η φιλοζωία στην Ελλάδα βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο. Μα η ανθρωπότητα ολόκληρη βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο. Οργιάζει στα πειραματικά εργαστήρια και θεωρεί τα ζώα εμπορεύματα, πρώτες ύλες, εργαλεία, σφάγια. Στη Γαλλία στον Μολώχ της επιστήμης το 2005 θυσιάστηκαν 2.212.294 ζώα, στην Γερμανία 2.071.518, στο Ηνωμένο Βασίλειο 1.817.485. Η Ελλάδα κατέχει την όγδοη θέση με 515.423 θύματα και την τελευταία το Λουξεμβούργο με 5.320. Σε λίγες μέρες θα αρπάξουμε τα κατσικάκια ή τα αρνάκια και πιστοί στις παραδόσεις μας θα τα σφάξουμε, θα τα γδάρουμε, θα τα σουβλίσουμε, θα τα ψήσουμε, θα τα λιανίσουμε και θα τα φάμε με λαδωμένα χέρια και πασαλειμμένα στόματα. Όχι, φιλοζωία δεν υπάρχει, υπάρχουν όμως υπερασπιστές των δικαιωμάτων των ζώων, άνθρωποι που θυσιάζουν τη ζωή τους γι'αυτά, άνθρωποι που πετάγονται στους δρόμους, γιατί δεν έχουν πλέον χρήματα να συντηρήσουν τον εαυτό τους και τα ζώα που περιθάλπουν, ακτιβιστές και φιλόζωοι με σισύφειους αγώνες.

Ήρθε πλέον η ώρα εμείς οι άνθρωποι του 21ου αιώνα να αναλογιστούμε αν είμαστε φιλόζωοι και άνθρωποι ή απάνθρωποι. Και πώς να είμαστε όταν εξακολουθούμε να γεμίζουμε τα τραπέζια μας με αυτά και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η εθνικότητα τους, η καλή τους ποιότητα και η τιμή τους και αν μάλιστα είναι και προϊόντα της βιολογικής κρεατοπαραγωγής ακόμα καλύτερα, τουλάχιστον σφάζονται «βιολογικά».
Όταν παρά το καίριο πλήγμα που δέχθηκε η βιομηχανία της γούνας από τις φιλοζωικές οργανώσεις αναβιώνει και πάλι στις μέρες μας. Χιλιάδες γουνοφόρα ζώα και αγέννητα έμβρυα σφαγιάζονται και γδέρνονται μισοζώντανα για να στολίσουν και να κοσμήσουν εκατοντάδες κορσάζ, τσάντες, παπούτσια, εσάρπες, ποδόγυρους, καπέλα κα παλτά. Και αυτό που ενδιαφέρει είναι να μην προέρχονται από την άγρια φύση αλλά από τα εκτροφεία γουνοφόρων ζώων. Η λευκή αρκούδα του Καναδά κινδυνεύει με εξαφάνιση γιατί με την γούνα της στολίζουν τα καπέλα της βρετανικής βασιλικής φρουράς. Ο κυβερνήτης του Καναδά για τις ανάγκες της βιομηχανίας της φρίκης (γούνας) θα επιτρέψει να σκοτωθούν μόνο 325.000 νεαρές λευκές φώκιες φέτος. Και πώς να είμαστε φιλόζωοι και άνθρωποι όταν δεν τολμούμε να καταργήσουμε το κυνήγι, αλλά εξακολουθούμε να το θεωρούμε, νόμιμη και «φιλοπεριβαλλοντική» δραστηριότητα που διεξάγεται για επιστημονικούς παραδοσιακούς ψυχαγωγικούς και άλλους λόγους και μάλιστα στα πλαίσια της αειοφορικής ανάπτυξης οι μελετητές ορίζουν, που, πότε και πόσα είδη θηλαστικών και πτηνών επιτρέπεται να κυνηγηθούν ώστε να εξασφαλιστεί η αειφορία της θηραματοπανίδας. Παρόλο που το κυνήγι των φαλαινών απαγορεύτηκε από το 1985 με συνθήκη που ψήφισε η διεθνής επιτροπή φαλαινοθηρίας, η Ιαπωνία φέτος για λόγους ερευνητικούς έχει ως στόχο τη θανάτωση 935 ρυγχοφαλαινών και 10 πτεροφαλαινών, για τους ίδιους λόγους θα κυνηγήσει και η Ισλανδία, η δε Νορβηγία έχει στόχο για παραδοσιακούς λόγους να σκοτώσει 1820 ρυγχοφάλαινες. Οι Ιάπωνες φαλαινοθήρες δε εκσυγχρονίστηκαν, προσάρμοσαν στα καμάκια τους χειροβομβίδες και έτσι το καμάκι καρφώνεται στην φάλαινα, ανοίγει και η χειροβομβίδα σκάει μέσα της. Βέβαια ο βάρβαρος αυτός τρόπος προκάλεσε την παγκόσμια κατακραυγή. Και αυτό ήταν όλο.
Και πώς να είμαστε άνθρωποι όταν χιλιάδες ζώα βασανίζονται απάνθρωπα στα πειραματικά εργαστήρια στο όνομα της ιατρικής και της κοσμετολογίας. Ας μάθουμε τέλος πάντων να γερνάμε και να πεθαίνουμε με αξιοπρέπεια. Ας αποδεχθούμε επιτέλους ότι έχουμε μία ζήση και μία θανή και ας φύγουμε από αυτό τον κόσμο ειρηνικά, χωρίς να βλάπτουμε τα άλλα πλάσματα γύρω μας. Ο Επίκουρος έλεγε: «ένα τίποτε είναι για εμάς ο θάνατος» γιατί «όταν υπάρχουμε εμείς ο θάνατος είναι απών και όταν ο θάνατος είναι παρών δεν υπάρχουμε εμείς».

Η ελευθερία δεν είναι μόνο αναφαίρετο δικαίωμα των ανθρώπων αλλά και των ζώων. Χρόνια στη χώρα μας οι φιλοζωικές οργανώσεις αγωνίζονται για την απελευθέρωση των ζώων από τους ζωολογικούς κήπους τα δελφινάρια, τα ερπετάρια, τα ενυδρεία και τα τσίρκο. Το τσίρκο, το μετακινούμενο αυτό μπουλούκι βασανισμένων ζώων, που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντί να καταργήσει, με μη νομοθετικό ψήφισμα που εξέδωσε στις 13/10/2005 ψάχνει φόρμουλες επιβίωσης του «ως μέρος του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού». Και ενώ με τους ζωολογικούς κήπους κάτι κατόρθωσαν, σαν κεραυνός εν αιθρία τον Μάιο του 2000 άνοιξε το αττικό ζωολογικό πάρκο. Αρχικά ξεκίνησε ως ορνιθολογικό πάρκο το 2001 προστέθηκε ο κόσμος των ερπετών το 2002 ακολούθησε και η Ελληνική πανίδα και σήμερα ζουν σ' αυτό αιχμάλωτα ζώα από όλο τον κόσμο. Και τον Νοέμβρη του 2005 εγκαινιάστηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης ο «Θαλασσόκοσμος» το μεγαλύτερο ενυδρείο της Ανατολικής Μεσογείου με 4.000 είδη του θαλάσσιου κόσμου. Και τα σχολεία στα πλαίσια μιας λανθασμένης περιβαλλοντικής εκπαίδευσης επισκέπτονται το πάρκο και το ενυδρείο. Μια εντεκάχρονη μαθήτρια του Χέλμιου δημοτικού σχολείου της Αγ. Παρασκευής, έγραψε ότι στεναχωρήθηκε για τα ζώα και λυπήθηκε πολύ τα φίδια γιατί είχαν μικρό χώρο και δεν θα ήθελε να ξαναπάει ποτέ. Ένας μικρός προσχολικής ηλικίας σε μια πρωινή παιδική εκπομπή ζωγράφισε μια πόλη όλο δρόμους, δρόμους για ανθρώπους για ποδήλατα αλλά και για σκύλους. Αυτό και αν ήταν μάθημα φιλοζωίας. Ο μικρός δεν ξέρει ότι στις μέρες μας μια χώρα θεωρείται απολίτιστη αν έχει αδέσποτα στους δρόμους. Οι μόνοι σκύλοι που επιτρέπεται να κυκλοφορούν είναι οι δεσποζόμενοι και συρόμενοι από το λουρί τους και οι αδέσποτοι στειρωμένοι που τους έχουμε στερήσει το ένα από τα δύο βασικά τους ένστικτα. Η στείρωση μια βίαιη πρακτική που διάλεξε ο άνθρωπος για να μειώσει το πρόβλημα των αδέσποτων είναι ένα αναγκαίο κακό ίσως το καλύτερο κακό, αλλά κακό που παθαίνει ο σκύλος από τον άνθρωπο, σώζοντας του έτσι από την βία των δρόμων τα αγέννητα παιδιά του. Ας ελπίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για το σκύλο, το θείο αυτό δώρο του θεού προς τον άνθρωπο όπως έλεγε ο Κικέρων. Στο σκύλο αποδίδονταν στην αρχαιότητα θεραπευτικές ιδιότητες και τον κατέτασσαν δίπλα στον θεό της ιατρικής Ασκληπιό. Αν θέλουμε να λεγόμαστε φιλόζωοι και άνθρωποι, τότε θα πρέπει να πάψουμε να θεωρούμε τα ζώα εμπορεύματα, προϊόντα, πρώτες ύλες και να τα βγάλουμε έξω από το σύστημα της παραγωγής και της κατανάλωσης κάνοντας τα αληθινούς συντρόφους μας σε μια πόλη βιώσιμη για όλους μας.

Με βάση τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα, δεν είμαστε ένα μοναδικό ον αλλά είμαστε το μοναδικό είδος που διέπεται από ηθικούς κανόνες και το μόνο είδος που μπορεί να αγωνιστεί για την σωτηρία των άλλων ειδών. Ο αγώνας μας είθε να μην είναι, ένας αγάπης αγώνας άγονος αλλά ένας γόνιμος αγώνας αγάπης γεμάτος σεβασμό για τη γη που φιλοξενεί όλους μας.

Ομιλία Ρόζας Μηνακούλη στην Ημερίδα "Άνθρωποι, Πόλεις, Ζώα" που διοργάνωσαν στις 1.4.2006 οι οργανώσεις: ΠΑΝΔΟΙΚΟ, ΠΟΦΥΖΩ, ΣΟΛΩΝ

Related Posts with Thumbnails