DeAgostini
Λ. Βουλιαγμένης 44-46
Βούλα 16673
Αθήνα, 2 Ioυλίου 2008
Δια της παρούσης, ο Σύλλογός μας εκφράζει τη διαμαρτυρία του για την έκδοση και κυκλοφορία του περιοδικού «Αληθινά Έντομα» και, συγκεκριμένα, για το ένθετο που περιέχει βαλσαμωμένα αρθρόποδα! Σε προηγούμενη διαμαρτυρία μας, η υπάλληλός σας, κα Αμανατίδη, από το Τμήμα Εξυπηρέτησης Πελατών, έσπευσε να μας ενημερώσει και να μας διαβεβαιώσει για όλα τα «επιστημονικά» και «νομικά» μέτρα που λάβατε για την κυκλοφορία του, τονίζοντάς μας ότι:
«Η κυκλοφορία στην Ελλάδα των αρθρόποδων που έχουν επιλεγεί για αυτή την συλλογή γίνεται με την έγκριση της Περιφερειακής Διαχειριστικής Αρχής CITES (Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξαφάνιση Ειδών της Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας) και τηρείται το νομοθετικό πλαίσιο εισαγωγής τους...τα έντομα της σειράς εκτρέφονται στην Κίνα, σε ειδικές φάρμες, με αποκλειστικό σκοπό την εμπορία τους και την κατανάλωσή τους ως τρόφιμα. Η προκαταρκτική έρευνα, βάσει της οποίας επιλέγουμε τα έντομα που θα συμπεριληφθούν στη σειρά, γίνεται πάντα με τη βοήθεια και συμβολή ενός εντομολόγου του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, καθώς και από έναν ειδικό του Πανεπιστημίου της Κίνας. Μετά την παραγωγή τους, τα έντομα βαλσαμώνονται, με ειδικές μεθόδους, και τοποθετούνται προσεκτικά σε ρητίνη, με σκοπό την καλύτερη δυνατή διατήρησή τους και υγιεινή»
και τέλος ότι:
«...Κατόπιν όλων αυτών των διαδικασιών, έρχεται στα χέρια σας ένα καθαρά εκπαιδευτικό προϊόν, απόλυτα ασφαλές και εγκεκριμένο από όλους τους αρμόδιους φορείς. Επίσης, πρέπει κανείς να σκεφτεί ότι τα παιδάκια που ζουν στην Ελλάδα δεν έχουν καμία επαφή με τη φύση και δεν έχουν ξαναδεί ποτέ τέτοια έντομα. Αυτό είναι ένα εκπαιδευτικό προϊόν που τους φέρνει πιο κοντά στη φύση και σε ζωντανούς οργανισμούς που δεν θα είχαν ποτέ την δυνατότητα να δουν»(!!!).
Παρόλα αυτά τα ωραία και καθησυχαστικά λόγια της κας Αμανατίδη, εμείς συνεχίζουμε να έχουμε κάποιες απορίες και αντιρρήσεις, που συνοψίζονται στα εξής:
1) Μπορούμε να έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας ότι σκοτώνουμε ζωντανά όντα για να τα βαλσαμώσουμε, τώρα που ξέρουμε ότι αυτά δεν είναι ελεύθερα στη φύση, αλλά ότι εκτρέφονται σε ειδικές φάρμες; Ή ότι το είδος τους δεν απειλείται από εξαφάνιση; Διερωτόμαστε μήπως θα ήταν καλύτερα γι’αυτά να απειλούνταν από εξαφάνιση ως είδος, αντί να εκτρέφονται για να καταλήξουν να γίνουν μεζές ή, ακόμα χειρότερα, διακοσμητικά αντικείμενα σε παιδικές βιβλιοθήκες.
2) Πόσο καθησυχαστικό μπορεί να είναι το γεγονός ότι βιάζουμε τη φύση και τη ζωή και μάλιστα με τη βοήθεια ειδικών επιστημόνων και εντομολόγων, χρησιμοποιώντας πάντα μεθόδους που εξασφαλίζουν την καλύτερη δυνατή διατήρησή τους και υγιεινή; Για μας όχι μόνο καθησυχαστικό δεν είναι, αλλά είναι και αρρωστημένο!
3) Πόσο εκπαιδευτικό μπορεί να είναι ένα προϊόν που «σκοτώνει» ζωντανά όντα για να τα πουλήσει ΝΕΚΡΑ ΣΕ ΚΟΥΤΑΚΙΑ; Όπως είχαμε πει και τότε στην κυρία Αμανατίδη, αν θέλουν τα παιδάκια να μελετήσουν τη ζωή των αρθρόποδων, ας παρακολουθήσουν καλύτερα τα σχετικά ντοκιμαντέρ, που τους δίνουν πραγματικά την ευκαιρία να τα παρατηρήσουν ΖΩΝΤΑΝΑ κι όχι ΒΑΛΣΑΜΩΜΕΝΑ! Μόνο τότε μπορούμε ΚΑΠΩΣ να καταλάβουμε ή να νιώσουμε το μυστήριο της ζωής και της συμπεριφοράς του θαυμαστού αυτού βασίλειου των ζωών που τόσο βάναυσα και άλογα βιάζουμε και καταστρέφουμε. Μόνο όταν παρατηρούμε το κάθε πλάσμα ΖΩΝΤΑΝΟ μέσα στο φυσικό του βασίλειο, μπορούμε ΚΑΠΩΣ να αποκτήσουμε μια εικόνα για το τι εστί φύση. Είναι δυνατόν να εκλογικεύετε την παράλογη κυκλοφορία του περιοδικού σας με το ότι δίνει στα παιδιά τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με τη φύση; Ποια φύση; Τη νεκρή; Αυτό θέλουν και χρειάζονται τα παιδιά; Γιατί με αυτή τη «λογική» να βαλσαμώναμε τότε και ελέφαντες, να τους τεμαχίζαμε, να τους βάζαμε κι αυτούς σε κουτάκια και να τους δίναμε στο κάθε παιδάκι για να τους συναρμολογήσει και να τους μελετήσει. Υπάρχει εκπαιδευτικός που συναινεί με κάτι τέτοιο; Και αν ναι, μπορείτε παρακαλώ να μας υποδείξετε ποιος είναι;
Ο Σύλλογός μας πιστεύει ακράδαντα ότι το μήνυμα που εισπράττουν τα παιδιά όταν έχουν να «μελετήσουν» κάτω από αυτές τις συνθήκες μια νεκρή φύση, κάθε άλλο παρά εκπαιδευτικό είναι. Αντίθετα μπορεί να σκέφτονται ότι: «Η φύση μπορεί να είναι αντικείμενο στα χέρια μου και μου ανήκει», ή «Η φύση μπορεί και νεκρή να μελετηθεί» ή, ακόμα χειρότερα, ότι: «Τα αρθρόποδα δεν έχουν άλλη αποστολή στον κόσμο από το να βαλσαμώνονται και να μπαίνουν σε κουτάκια για να τα μελετούμε και για να στολίζουν τις βιβλιοθήκες μας».
Δυστυχώς όμως τέτοιες αντιλήψεις, όταν ριζώσουν, έχουν την τάση να γενικεύονται. Η στάση του παιδιού απέναντι στο αρθρόποδο που εκτρέφεται σε κινέζικες φάρμες, θα μεταφερθεί όχι μόνο στα μυρμήγκια και στα άλλα αρθρόποδα, που θα συναντάει στην ελληνική φύση, αλλά και στη στάση του απέναντι στο σκύλο, το άλογο, την αρκούδα και πάει λέγοντας.
Ας μάθουμε επιτέλους ότι πρέπει να αφήσουμε όλα τα όντα να ζήσουν, όπως ήρθαν στη ζωή γι’αυτό το σκοπό, και ας διδάξουμε στα παιδιά να τους φέρονται με τον απαιτούμενο σεβασμό και θαυμασμό. Γιατί ΕΝΑ και μόνο ΕΝΑ θα έπρεπε να είναι το περιεχόμενο της εκπαίδευσης: Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ! Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΣ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ! Μόνο η σωστή και με σεβασμό παρατήρηση της φύσης και της ζωής μπορεί κάπως να μας βοηθήσει να αποκωδικοποιήσουμε το μυστήριο και την πολυπλοκότητά τους. Αν δεν είμαστε ικανοί για κάτι τέτοιο, τουλάχιστον ας μην τα καταστρέφουμε...
Για την ΠΟΦΥΖΩ
Μάριζα Χριστοδούλου
