Εν ολίγοις το περιεχόμενο της εκπομπής ήταν όχι μόνο αντι-οικολογικό και αντι-φιλοζωικό, αλλά και άκρως αντι-αισθητικό. Μόνο αναφορά στο πως αρπάζουν το αρνί και του σχίζουν το λαιμό δεν έγινε. Βεβαίως, οι εν λόγω κυρίες δε διακρίνονται για τις οικολογικές και φιλοζωικές ευαισθησίες τους, ούτε και είναι ασύμβατες με το διπρόσωπο πνεύμα του σταθμού του ΣΚΑΙ, που από τη μια λανσάρει ρεπορτάζ περί προστασίας της ζωής, και από την άλλη μας τη σερβίρει στο πιάτο με καρύδια!
Άξιο σχολιασμού όμως είναι και η δήλωση των δύο παρουσιαστριών ότι θα απολαύσουν το αρνί τους ΧΩΡΙΣ ΤΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΟΧΕΣ! Μήπως άραγε μπήκαν ψύλλοι στα αυτιά τους ότι κάτι τέτοιο κανονικά θα έπρεπε να συνοδεύεται από τύψεις κι ενοχές ή μήπως έχουν πραγματικά τύψεις και ενοχές και ασυνειδήτως σπεύδουν να τις εξορκίσουν;
Όπως και να’χει, εμείς εκφράζουμε τη διαμαρτυρία μας όχι μόνο προς τα βάρβαρα, αναχρονιστικά και αντικρουόμενα έθιμα, που τόσο υπερασπίζονται οι δυο παρουσιάστριες, αλλά και προς κάθε άτομο ή κοινωνία που τα διαιωνίζει είτε από άγνοια, είτε από έλλειψη ευαισθησίας, είτε απλώς και μόνο από συνήθεια και παράδοση.
Βέβαια για όσους ακροατές διαφωνούν με τέτοιου είδους εκπομπές, ο ΣΚΑΙ έχει έτοιμη την απάντηση: «Αν δε σας αρέσουν οι εκπομπές μας, να μην τις ακούτε!». Ξεχνάει όμως ότι το πρόβλημα δε λύνεται με το στρέφουμε τα αυτιά μας μακριά από τέτοια ακροάματα, γιατί ναι μεν κάτι τέτοιο μπορεί να διαφυλάσσει προσωρινά την ψυχική μας υγεία, όμως δεν μπορεί να αλλάξει σε τίποτε μια διεφθαρμένη κοινωνία που όχι μόνο απαξιώνει και εκμηδενίζει τη ζωή, αλλά και τη σπαταλά τόσο αβασάνιστα στο όνομα των γαστρονομικών μας απολαύσεων. Εκατοντάδες χιλιάδες αμνοερίφια θα ποτίσουν και φέτος με το αίμα τους τη μάνα γη, και τίποτα δε μπορεί να τα προστατεύσει από την αδηφαγία και την αυθαιρεσία μας.
Όμως υπάρχει λύση. Μπορούμε να σταθούμε κριτικά απέναντι σε αυτό το αιματηρό έθιμο που χρόνια τώρα διαδραματίζεται στο όνομα της Ανάστασης και της Αγάπης και να διερωτηθούμε τι είναι πραγματικά εκείνο που μας ωθεί να καταναλώνουμε ψυχαναγκαστικά σχεδόν θάνατο όταν μας το επιβάλλουν απολιθωμένα και αναχρονιστικά ήθη και έθιμα.
Και κάτι ακόμα για τις παρουσιάστριες του σταθμού: ακόμα κι αν υπήρχε κάποιος ουσιαστικός λόγος που θα μας έκανε να τρώμε τις σάρκες ζωντανών πλασμάτων, αυτό δε θα δικαιολογούσε σε τίποτα την έλλειψη σεβασμού και ευαισθησίας μας απέναντι στο πόνο, την αγωνία και το μαρτύριό τους. Γιατί τα αρνάκια που σε λίγο με τόση ηδονή θα απολαύσει το λαρύγγι τους, ήταν κάποτε ζωντανά πλάσματα που αισθανόντουσαν τον πόνο όπως και εμείς, είχαν την ίδια δίψα για ζωή όπως και εμείς, και το δικό τους προορισμό και ρόλο σ’αυτό τον κόσμο όπως και εμείς.
Όσο συνεχίζουμε να τρεφόμαστε από τις σάρκες των άλλων όντων, τόσο θα τρώμε και τις δικές μας, αφού μια κοινωνία που δεν εκδηλώνει ευαισθησία και σεβασμό απέναντι στα ζώα, δεν μπορεί με τίποτε να αναπτύξει μια βαθύτερη ευαισθησία και ένα σεβασμό για τη ζωή γενικότερα.
"Το μεγαλείο ενός έθνους και η ηθική του πρόοδος κρίνεται απο το πως φέρεται στα ζώα. Στο μυαλό μου, η ζωή ενός προβάτου δεν είναι λιγότερη πολύτιμη από αυτή ενός ανθρώπου." - Μαχάτμα Γάντι
editorial-web@skai.gr
http://www.skai.gr/master_story_1003.php?id=97522
ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ
