Aυτή η παρωδία ηλιακής τελετής, που θέλουμε να ονομάζουμε αφή της ολυμπιακής φλόγας, απόκτησε χθες για πρώτη φορά, μετά από αιώνες, νόημα και ουσία. Η επίκληση στον θεό του εσωτερικού ήλιου Απόλλωνα είχε επιτέλους σύνδεση με την πραγματικότητα και εισακούστηκε. Για πρώτη φορά το νόημα του ολυμπιακού ιδεώδους, πήρε υπόσταση μέσα από τις διαμαρτυρίες των ακτιβιστών υπέρ του Θιβέτ, όπως αυτές έλαβαν χώρα διακόπτωντας έστω για λίγο τη ροή λόγων ξύλινων και ψευδών, συμφερόντων οικονομικών και σειρές ολόκληρες αυτοκινήτων πολυτελών με σκοπό τη διαφήμιση.
Το Φως, το πνευματικό φως που ευαγγελίζονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι και Δράση. Είναι κίνηση, είναι διαμαρτυρία απέναντι σε ό,τι σκοτεινό έρπει στις συνειδήσεις μας και κατατρώει τη βεβαρυμένη και επίπλαστη ηθική μας. Πέρα από χλαμύδες, και κορίτσια όμορφα, που αμφιβάλλω αν ξέρουν ποιες δυνάμεις επικαλούνται, η Δράση, το Φως, η Ελευθερία βρίσκουν διέξοδο και έκφραση με ένα πανώ, με μπλουζάκια βαμβακερά και παντελόνια τζιν. Ενας ολόκληρος πνευματικός κόσμος, ζητάει τη βοήθεια μας, ζητάει χώρο ύπαρξης και αυτονομίας πέρα από τις πολιτικές κινήσεις μιας χώρας που θέλει να λέγεται σοσιαλιστική. Δεν νοείται ελευθερία, κοινοκτημοσύνη και εκσυγχρονισμός που στηρίζεται στη βία και την επιβολή. Το φως έλαμψε για λίγο χθες στην Ολυμπία, μην αφήσετε την ελπίδα να σβήσει.http://isisveiled.wordpress.com/2008/03/25/250308/
