Είμαστε πλάσματα της γης που τους έχει δοθεί ζωή από το πνεύμα του σύμπαντος. Η ανθρώπινη ιδιότητά μας εξαρτάται από αυτή την επαφή με τη γη. Όταν τη χάνουμε γινόμαστε καταστροφικοί.
Χάνουμε πλευρές της ταύτισής μας με τους άλλους ανθρώπους και τα άλλα πλάσματα, αφού αρνιόμαστε την κοινή μας προέλευση. Αποτραβιόμαστε στο κεφάλι μας σ'έναν κόσμο δημιουργημένο από εμάς, όπου θεωρούμε τον εαυτό μας σπουδαίο, παντοδύναμο και αθάνατο. Όσο πιο πολύ αποσυρόμαστε από το έδαφος, τόσο πιο πολύ μεγαλώνει η αυτοεικόνα μας. Σ'αυτό τον αέρινο κόσμο, δεν υπάρχουν συναισθήματα λύπης ή χαράς, πόνου ή δόξας. Δεν υπάρχουν αληθινά συναισθήματα, μόνο "συναισθηματικότητα". Alexander Lowen, M.D., "Χαρά!"
